라틴어 문장 검색

At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu errantis hederas passim cum baccare tellus mixtaque ridenti colocasia fundet acantho.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA IV.13)
Quid tibi odorato referam sudantia ligno balsamaque et bacas semper frondentis acanthi?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 7:8)
nec sera comantem narcissum aut flexi tacuissem vimen acanthi pallentesque hederas et amantes litora myrtos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 7:2)
caerulea taurus colla sublimis gerens erexit altam fronte viridanti iubam;
(세네카, 파이드라 15:17)
at Myos exiguum flectit acanthus iter;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 910)
sed (cape torquatae, Venus o regina, columbae ob meritum ante tuos guttura secta focos) his animum nostrae dum uersat Acanthis amicae, per tenuem ossa a me sunt numerata cutem.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 533)
amborum tum diva comas viridantis olivae pace ligat, nectit dextras ac foedera mandat, Nymphidius quae cernat avus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium70)
Seu te flammatae Syrtes et inhospita tesqua seu caeno viridante palus seu nigra recessu incultum mage saxa tenent, ubi sole remoto concava longaevas adservant antra tenebras;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum29)
quis pomaria prisca regis Indi hic nunc comparet aureasque vites electro viridante pampinatas, cum Porus posuit crepante gaza fulvo ex palmite vineam metalli gemmarum fluitantibus racemis?
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Propempticon ad libellum22)
Nive pulchriora lina gerat orbis atque lauris hederisque, pampinisque viridantibus tegatur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 5:13)
hic tibi Sidonio celsum pulvinar acantho texitur et signis crescit torus asper eburnis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis14)
non lucanica, non graves falisei, non sal oxyporumve caseusve, aut panes viridantis aphronitri vel passum psithiis suis recoetum, dulei defruta vel lutosa caeno?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum11)
summa crepant auro, Tyrioque attollitur ostro molle supercilium, teretes hoc undique gemmae inradiant, medio Linus intertextus acantho letiferique canes:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권19)
Uerum ipso die, quo baptisma fidei gens suscepit illa, descendit pluuia serena, sed copiosa, refloruit terra, rediit uiridantibus aruis annus laetus et frugifer.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XIII. 1:12)
inde superato Toronae promuntorio navigantes Acanthum petiere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 523:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION